„Kiedy to wszystko się zaczęło? Trudno odpowiedzieć na to pytanie. Nie stało się to z dnia na dzień. To nie tak, że jednego dnia ich nie było, a następnego dnia już tak. Zmiany następowały powoli. Wkradały się w nasze realia krok po kroku. Najpierw były plotki: „Coś czai się w lesie”. Chyba każde dziecko jadące na kamping opowiadało tego typu historie. Problem pojawił się, gdy to przestały być tylko historie. Gdy ludzie zaczęli naprawdę ginąć. Wtedy też znajdowano setki bardziej „realnych” i racjonalnych wyjaśnień. Może to stado wygłodniałych wilków? Może jakiś pies z wścieklizną? Może to jakiś morderca? Niektórzy już mówili, że to nie to, ale uznawano ich za szaleńców. Tak było zwyczajnie łatwiej. Tymczasem wszystko powoli, ale nieubłaganie się zmieniało. Gdy zorientowaliśmy się, co się dzieje, było już za późno. Przebudzili się. Powrócili. Może nigdy nie odeszli, a przez te wszystkie wieki po prostu się ukrywali? Nie wiadomo. Jedno jest pewne. Im więcej osób w nich wierzy, tym silniejsi się stają. Jak jednak nie wierzyć w coś, co widuje się na co dzień?”